Umiejętność posługiwania się komputerem staje się we współczesnym świecie nieodzowna. Toteż trudno wyobrazić sobie współczesną edukację bez nowoczesnego, technicznego środka dydaktycznego, jakim jest komputer.
Zadaniem szkolnictwa jest wyposażenie uczniów w odpowiednią wiedzę i umiejętności, a w konsekwencji – przygotowanie do życia i funkcjonowania w tworzącym się społeczeństwie informacyjnym.
Technika komputerowa umożliwia zdobywanie informacji, ich przetwarzanie i multimedialne łączenie, dlatego też od najwcześniejszego poziomu edukacji powinno się zapoznawać uczniów z obsługą i sposobami wykorzystywania komputera.
Dla dzieci w młodszym wieku szkolnym, które nie uświadamiają sobie jeszcze procesu uczenia się, jedną z najważniejszych form aktywności jest zabawa. Dzięki niej dziecko poznaje świat, wyraża swoje potrzeby, dążenia i możliwości. Znaczna część programów komputerowych opracowywana jest w myśl zasady –„ uczymy się bawiąc”
Wykorzystując coraz ciekawsze programy, pisane dla potrzeb najmłodszych, nauczyciel ma szansę stworzyć dzieciom bardziej interesujący i efektywniejszy sposób zdobywania wiedzy. Ma również możliwość ukazania sposobów właściwego korzystania z techniki komputerowej dla własnego, twórczego rozwoju.
Uczenie się z wykorzystaniem komputera jest dla dziecka niezwykle atrakcyjne.
Samo pozytywne nastawienie ucznia spowoduje zatem zwiększenie skuteczności oddziaływań dydaktyczno- wychowawczych w procesie edukacyjnym.
Bawiąc się z komputerem, dzieci ćwiczą pamięć, wyrabiają spostrzegawczość, ćwiczą koordynację ręki i oka. Jak wiemy –są to umiejętności niezbędne w procesie uczenia się.
Pracując z komputerem, dziecko cały czas działa .Samo decyduje jakie funkcje ma wybrać, a poprzez to rozwija swoją samodzielność. Komputer rozwija różnorodne zainteresowania oraz dostarcza rozrywki i relaksu. Za pomocą odpowiednich programów można doskonalić mowę dziecka, a także wspomagać naukę czytania, pisania, liczenia i rozwiązywania zadań. Ucząc się przy pomocy komputera, uczeń może wielokrotnie powtórzyć te same czynności, aż do chwili osiągnięcia sukcesu.
Należy jednak pamiętać, by programy komputerowe były dostosowane do wieku, możliwości i zainteresowań uczniów. Praktycznie każdy program dydaktyczny daje uczniowi możliwość działania na różnych poziomach trudności i w różnym tempie, dostosowanym do indywidualnych możliwości i umiejętności ucznia.
Komputer nie wystawia oceny, a więc dziecko może pracować bez stresu. Nie bez znaczenia pozostaje także aspekt wychowawczo-dydaktyczny, gdyż komputer jest wymagającym, konsekwentnym i nieprzekupnym partnerem.
Komputer umożliwia łatwy dostęp do informacji. Korzystanie z multimedialnych encyklopedii, przewodników i słowników sprawia, że nauka staje się atrakcyjniejsza. Jest bowiem wtedy oparta w większym stopniu na aktywnym udziale uczniów w jej poznawaniu, a w mniejszym stopniu na przekazie nauczyciela. Multimedialność programów sprawia, że dzieci obok słowa otrzymują również obraz , dźwięk, animację- wszystko jest ciekawe i kolorowe.
Nie można również pominąć ogromnej roli, uwielbianych przez dzieci , gier komputerowych. Odpowiednio dobrane gry są doskonałym środkiem rozwijającym spostrzegawczość, wyobraźnię, refleks, logiczne myślenie, zdolność szybkiego kojarzenia, kontrolę ruchów oraz sprawność manualną.
Bardzo ważną rolę w kształtowaniu umiejętności właściwego posługiwania się komputerem pełnią dorośli – głównie nauczyciele i rodzice. Dla najmłodszych uczniów komputer przestaje szybko stanowić jakąkolwiek zagadkę i staje się przyjaznym partnerem w poznawaniu świata, w uczeniu się. Dzieci szybciej niż dorośli utrwalają schematy i nawyki myślowe. W związku z tym należy pamiętać, iż pierwsze wrażenia i spostrzeżenia w kontakcie dziecka z komputerem mają istotne znaczenie w kształtowaniu umiejętności posługiwania się technologią informacyjną na dalszych szczeblach edukacji.
W podstawie programowej w kształceniu zintegrowanym nie przewiduje się typowej informatyki czy technologii informacyjnej, charakterystycznych dla drugiego etapu kształcenia. Jest jednak w podstawie zapis mówiący o kształtowaniu umiejętności „efektywnego posługiwania się technologią informacyjną” jako ogólne zadanie szkoły, a więc dotyczy wszystkich etapów kształcenia.
W kształceniu zintegrowanym podstawową formą organizacyjną jest dzień pracy i wielokierunkowej aktywności dziecka. Pozwala to na całościowe poznawanie świata.
Multimedialność programów daje możliwość rozpatrywania zjawisk , procesów i faktów z różnych punktów widzenia, co zapewnia całościowe postrzeganie świata.
Stosowane programy komputerowe winny doprowadzić uczniów do przekonania , że są one pomocne w codziennym obserwowaniu oraz poznawaniu bliższej i dalszej rzeczywistości.
W pracy z dziećmi wykorzystuję programy: „Klik uczy czytać”, „Klik uczy liczyć”, „Klik uczy ortografii’’, „Encyklopedia przyrody”, „Encyklopedia zwierząt”, „Encyklopedia ptaków”, „Jak to działa”.
Zalety powyższych programów to:
- rozwijanie różnych umiejętności,
- przekazywanie wiedzy w atrakcyjny sposób,
- dowolna ilość powtórzeń,
- rozmowa z uczniem,
- reagowanie na błędy podpowiedzią,
- pochwała, nagroda,
- zachęta do poszukiwania rozwiązań, do wysiłku,
- kształtowanie umiejętności koncentracji,
- rozwijanie spostrzegawczości, wyobraźni,
- dostrzeganie własnych sukcesów,
- podwyższenie poziomu samooceny,
- wyzwalanie pozytywnego myślenia,
- kształtowanie wytrwałości i pracowitości,
- wyrabianie nawyku systematyczności.
Podczas zajęć w pracowni komputerowej, obserwuję u dzieci zaciekawienie, radość i zadowolenie. Utwierdza mnie to w przekonaniu, że praca z komputerem – prowadzona od najmłodszych lat – jest celowa, potrzebna i przyszłościowa.
Opracowała: mgr Leokadia Renata Tarnawska
SP w Lisznie